نگاه

معبودمن!! اله من!!

نگاهم کن

با چشمی که گویی من فقط مال تو هستم ..

- خطاب آمد: چه داری که چنین درخواستی می کنی؟

هیچ خدای من!!

- می دانی که این نگاه ذوبت می کند؟

با وحشتی سرد: بله خالق من!!

- تا ترس از دست دادن تعلقاتت را داری، این نگاه به چه کارت می آید؟

بعد از سکوتی عمیق: هرچه دارم مال شما، خودم و همه ی دار و ندارم..

هر چند که به هیچ نمی ارزد متاع من.. از سر لطف و بزرگی همه را بگیرید و نگاهتان را به من دهید..

یا ایها العزیز مسنا و اهلنا الضر و جئنا ببضاعت مزجات..