سه شنبه, ۷ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۰۲:۳۲ ب.ظ
نگاه
معبودمن!! اله من!!
نگاهم کن
با چشمی که گویی من فقط مال تو هستم ..
- خطاب آمد: چه داری که چنین درخواستی می کنی؟
هیچ خدای من!!
- می دانی که این نگاه ذوبت می کند؟
با وحشتی سرد: بله خالق من!!
- تا ترس از دست دادن تعلقاتت را داری، این نگاه به چه کارت می آید؟
بعد از سکوتی عمیق: هرچه دارم مال شما، خودم و همه ی دار و ندارم..
هر چند که به هیچ نمی ارزد متاع من.. از سر لطف و بزرگی همه را بگیرید و نگاهتان را به من دهید..
یا ایها العزیز مسنا و اهلنا الضر و جئنا ببضاعت مزجات..
